Veel bereikt in een korte tijd

Iedereen kan wel eens hulp gebruiken!

Ieder mens is uniek en heeft een unieke hulpvraag. Het klinkt cliché maar het is echt waar. In de afgelopen jaren hebben we meer dan 400 begeleidingstrajecten opgestart. 400 unieke verhalen. Natuurlijk komen de thema’s overeen. Maar de achtergrond, de levensfase, het sociale netwerk; het maakt ieder begeleidingstraject uniek.

Daarom zijn we gestart met het vertellen van een aantal van deze verhalen. Zodat jij, als je op zoek bent naar begeleiding, kunt zien dat je niet alleen staat. Zodat je als verwijzer een beeld hebt bij het type vragen die we oppakken en als sollicitant bij wat je kunt verwachten als je bij Vivens Begeleiding aan de slag gaat.

De verhalen zijn echt. De namen en foto’s fictief. Maar zoals je op de foto kunt zien en dat willen we ermee aantonen; het zijn unieke mensen met unieke verhalen. Iedereen kan wel eens hulp gebruiken! Achter iedere voordeur gaat een uniek verhaal schuil.

Dit verhaal gaat over Chantal en is geschreven door haar begeleider Marije uit Apeldoorn.

Chantal (42 jaar)

Enkele weken geleden werd ik door onze backoffice gebeld omdat er een nieuwe aanmelding binnen was gekomen. Echter was er nog geen maatwerkvoorziening afgegeven. Toch werd er besloten dat we gelijk gingen starten. Enkele dagen na de aanmelding vond er een kennismaking plaats om te kijken of er een klik tussen zorgvrager en begeleider is. Terwijl ik in het trappenhuis van de flat naar boven loop roept er iemand ‘hallo!’. Ik word ontvangen door Chantal (42), een op het eerste gezicht spontane vrouw. Tijdens de kennismaking vertel ik het een en ander over mijn werkwijze en over Vivens Begeleiding. Ook spreken we af dat we na de kennismaking samen de gemeente bellen om een maatwerkvoorziening aan te vragen. Chantal vertelt veel over haar verleden, heden en haar hulpvraag. Tijdens het gesprek geeft ze aan al eerdere hulpverlening te hebben gehad, maar dat dit niet succesvol is verlopen omdat er geen goede klik tussen beiden was. Tevens geeft Chantal direct aan dat ze met mij een goede klik voelt en graag verder wil met mij. Dat is fijn om te horen! Nu is het tijd voor actie.

Chantal’s hulpvraag is helder; Ik zit vast en ik weet niet hoe ik dat op moet lossen. Chantal zit al enige jaren in de bijstand, heeft schulden en heeft geen dagbesteding. Het schuldhulpverleningstraject komt moeizaam op gang wat er voor zorgt dat Chantal afhankelijk is van de voedselbank. Echter heeft zij nog maar recht op een voedselpakket tot de dag na onze kennismaking en Chantal weet zelf niet welke weg ze moet bewandelen om haar voedselpakket te verlengen. Chantal geeft aan zich overdag te vervelen en wil graag weer dagbesteding doen, maar ze weet niet hoe.

Na onze kennismaking zetten we in hetzelfde gesprek nog de eerste stappen. We leggen contact met de juiste instantie om haar aanvraag bij de voedselbank te verlengen, zodat ze verzekerd is van een wekelijks voedselpakket. Ook leggen we contact met de Stadsbank in Apeldoorn om een afspraak te maken met haar contactpersoon daar. De afspraak staat enkele weken later gepland. We sluiten voor nu ons gesprek af en maken een afspraak voor de week daarop.

Tijdens onze tweede afspraak vertelt Chantal vol enthousiasme dat haar voedselpakket van de voedselbank nu definitief is verlengd en dat ze nu een pasje heeft gekregen voor de komende 3 maanden. Tijdens ditzelfde gesprek plannen we een afspraak met haar inkomensconsulent om samen te onderzoeken welke mogelijkheden voor dagbesteding in combinatie met de bijstandsuitkering er zijn.

De week daarop horen we dat de maatwerkvoorziening is toegewezen. Tijdens diezelfde week hebben wij de afspraak bij de Stadsbank. Chantal is blij dat ik mee ben, want geeft ze aan: ‘Dit soort afspraken vind ik lastig, ik ben bang dat ik niet alle informatie onthoud of dat ik fouten maak’. Tijdens het gesprek krijgen we een nieuw financieel overzicht en wordt duidelijk waarom de opstart van het traject stroef liep. Gelukkig is dit nu verholpen. Voor Chantal een hele zorg minder!

Anderhalve week later gaan we in gesprek met de inkomensconsulent. Chantal geeft wederom aan dat ze heel blij is dat ik mee ben. Met zijn drieën bespreken we de mogelijkheden voor dagbesteding in de gemeente Apeldoorn. Er is een mogelijkheid om terug te keren naar een dagbestedingsplek waar ze enkele jaren geleden ook heeft gewerkt. Chantal begint te glunderen; dat wil ze graag. De inkomensconsulent zorgt er voor dat de maatwerkvoorziening voor de dagbesteding in orde wordt gemaakt en Chantal en ik plegen een telefoontje naar haar oude werkplek. Zij willen haar heel graag een dagbestedingsplek bieden en zodra de maatwerkvoorziening rond is kan ze daar 3 ochtenden in de week dagbesteding doen.

In vijf weken tijd zijn er al veel grote stappen gezet. De komende maanden zullen we onder andere besteden aan het continueren van dagbesteding, het maken van een dag-structuur en het slim omgaan met een kleine portemonnee.

Vorige
Vorige

Aardige begeleider gezocht!

Volgende
Volgende

De depressie die maar niet wil wijken